Dilimin Ucunda Bitiyor Hayat

Dilimin ucunda bitiyor hayat
Korkularım uzanıyor dallara
Rüzgârlara gerek duymuyorum artık.
Alışamıyorum, dayanamıyorum,
Öğrenemiyorum, konuşamıyorum
Hayallerimle kalamıyorum.
Ağaçların bestesi tad vermiyor
Kuşların kanatlarına takılamıyorum
Sessizliği dinleyemiyorum artık.
Buldukça kaybediyorum mutlulukları
Tadamıyorum eskisi gibi anları.
Ayaklarım geri geri çekiliyor,
Bir bir eksiliyor harfler bende,
Bir bir azalıyor umutlar yüreğimde.
Sığamıyorum o mutlu resimlere,
Yetemiyorum kendime.
Dilimin ucunda bitiyor hayat
Bense yeniden başlıyorum
Senin isminle hayata...