Sıvası dökülmüş devrilişler avuçlarımda
Umutsu haykırışları bekliyor Şubat
Çıranın koynuna sokulan rüzgâr gibi
Acılarım sökülüyor dikişlerinden
Dilimde soylu bir çuha yalnızlık
Hayallerimin tozuna karışıyor tuzlarım
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Öyle şair bazen kelimelerde yetmiyor intizarlara, kutlarım saygılar...
hangi pusuda ki tuzak caydırır aşktan
kutlarım
namık cem
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta