Dilimde kaldı Şiiri - Binali Kılıç

Bizim ele benzemiyor buralar.
Kaynaklar, gözeler elimde kaldı.
Boz bulanık akar, çaylar dereler.
Yeşil başlı ördek gölümde kaldı.

Dağlarda, bağlarda meyveyi beğen.
Şüphe arz ediyor, elime değen.
Her gördükçe selam verip, baş eğen.
Yaranlarım, dağlar dalında kaldı.

Sohbetler tükendi, dem gölgesinde.
Müzik kaldı bülbüllerin sesinde.
Dedemin tarlası, kuş tepesinde.
Nenemin nakışı, kilimde kaldı.

Salladıkça, yağ verirdi yayıklar.
Günde iki yumurtlardı, tavuklar.
Çaylarımda oynaşırdı balıklar.
Sazan, alabalık, pulumda kaldı.

İlkbaharda nehirlerim coşardı.
Yatak yetmez etrafına taşardı.
Küllüklerde hindi, horoz şişerdi.
Eşilmeye hasret külümde kaldı.

Binali der, orda kokardı güller.
Yürek yaralamaz, okşardı diller.
Oy bizim ellerde ne güzel eller.
Babamın türküsü dilimde kaldı.

BİNALİ KILIÇ