Dilimde Kaldı

Sadece dilimde kaldı adın,
Ve sol yanımda acın.
En zor demindeyim yalnızlığın.
Ne yana dönsem sen varsın.
Gülüşündesin yoldan geçen bir kadının,
Saçlarını geriye atmalarındasın.
Parkta oynayan bir çocuğun mutluluğundasın.
Denize karşı, çay ve simidin tadındasın.
Akşamları bir rakı bardağındasın.
Ne yana dönsem hep sen varsın.
Seni hatırlatıyor gördüğüm ne varsa,
Pastanenin tezgahında duran muzlu pasta,
Vitrindeki mankene giydirilmiş bir kazak mesela.
Kırmızı şarabın her yudumunda,
Özenle kurulmuş bir sofrada,
Ya da yaktığım her sigara.
Her gün aldığım ve hiç açmadığım bitter çikolata.
Seni hatırlatıyor gördüğüm ne varsa.
Ne yana dönsem hep sen varsın.
Yeter diye haykırmak geliyor bazen içimden,
Bir elveda bile duyamadım ya sesinden.
Ne istedin zavallı gözlerimden?
Ne ağlamayı bırakabildiler peşinden,
Ne de aydınlandılar gelecek düşlerinden.
Bir cani, bir katil misin ki sen?
Yüreğimi söküp aldın yerinden.
Sadece dilimde kaldı adın,
Şimdi yürüyorum bir yalnızlığa,
Adın, adın...