Dilim yandı
Yazmam bir daha yazmam
yazarsam kırılsın elim
ne yazsam yazdığımdan yandı dilim
ayağımda Şalvar'ım başımda yazmam
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ah Nimet hanım' cığım. Allah yazmadan alıkoymasın bizi. Sanırım elimiz de yansa, dilimiz de kalem kağıt bulamasak yüreğimizle yazarız biz.
Sütten ağzı yananlar yoğurdu üfleyerek yermiş ya... Olsun... Biz de dizeleri seçe seçe yazarız, olmaz mı?...
Sizi hayal ettim oyalı yazmalar şalvarlar ve ayağında halhallarla. Hay Allah iyiliğinizi versin e mi?... ÇOK HOŞTU. KUTLADIM SEVGİMLE...
Serbest şiirde mani olur mu? Oluyormuş işte...
Hem de sohbet eder gibi, sanki bir avluda atılmış hasırlar yere, kahveler pişirilmiş, fincanların kulpundan tutulup bir güzel çevrilerek 'hadi bakalım fallar, neyse çıksın haller' denmiş...
Yazdığınıza laf etmek kimin haddine Nimet Hanım... Devam edin, lütfen...
Tebrikler benden size...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta