Arşı, kürsü yeri, gögü yaratan
Sofra kurup kurdu, kuşu doyuran
Sen Rahimsin sen Rahmansın eleman
Özümde sen gönlümde sen dilim yad eyler seni
Seher vakti karanlık baş eğende
Cümle alem secde kılar önünde
Yaşadığım ömrümün her gününde
Özümde sen,gönlümde sen, dilim yad eyler seni
Nimetlerin akar gelir durmadan
Bu ne bolluk bin bereket her yandan
El açarım hamd eylerim her zaman
Özümde sen,gönlümde sen dilim yad eyler seni
Alemlerin sahibisin hemi ulu sultansın
Çaresize çare sensin dertlilere dermansın
Can evimde zikreylerim işitensin,duyansın
Özümde sen gönlümde sen dilim yad eyler seni
Can Babanın aşkı ile niyazı
Seni imcitmemek eylemek razı
Aşka gelir semah eylerim bazı
Özümde sen gönlümde sen dilim yad eyler seni.
Ozan Doğan Can Baba
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta