Dilim Lâl Şiiri - Beyzade Hüseyin Ekici

Siyah kuşanır bekler gökyüzü maşuğunu
Ay heyecanla yakarken bembeyaz ışığını
Nasıl da karşılıyor sevenler maşuğunu
Aşka aşık gecede nazlı yâra vuruldum
Sevdanın yollarında adım adım soruldum

Sevenler sevdiğinin bütün kahrını çeker
Sevdayı görmeyen yâr gözüne perde çeker
Şu vefasız yalnızlık elimden tutar çeker
Maziyi harmanlayıp hayallere sarıldım
Derin bir ah çekerek akıp akıp duruldum

Yutkunarak boğazım düğümlenip kısıldı
Sızlanıp sustum işte yine sesim kısıldı
Canım yandıkça sanki yarama tuz basıldı
Kollar yana yığıldı kederimle karıldım
Yıllar gözümden geçti hüzünlere serildim

Yokluğunda sessizce zaman zamandan geçer
Huzura kavuşmadan ömrüm böylece göçer
Kırgınlıkları ekip küskünlükleri biçer
Bağrıma bir taş basıp yüreğimden buruldum
Dallar solup kurudu toprağıma darıldım

Eli bağlandı artık her bir güzel huyumun
Beni lâl etti senin gurur kibir uyumun
Vuslata eremezsem iki gözümü yumun
Öznesiz cümle gibi can evimden vuruldum
Dilim sustu artık lâl yaşamaktan yoruldum

Beyzade / Hüseyin Ekici
26.09.2025