DiLiM KİRÂYA VERDİM DİL BİLMEZ DİLSİZLERE!

Ne ihânetler gördüm, ne soysuzları bildim,
Yol etmişim bağrımı, yol bilmez yolsuzlara!
Neticede insanım, doldum ağzımca doldum;
Dayamışım yağrımı, hâl bilmez hâlsizlere!

Buyumuş gaidesi, böyleymiş; Usül, erkân,
Ben böyle öğrenmedim, damlıyor yüreğe kan,
Civânmertlik bu mudur, bu mudur be şu insan?
Nasıl itimât ettim, kul bilmez çulsuzlara?

Hâtâ bende.. nefsime, kanıp Hakk'a sırt döndüm,
Hâin, zâlim, câhilken, gâfletle kuldan umdum,
Asıl El'i unuttum, tâmahımla göz yumdum;
El attım el'e geldi, dal bilmez dalsızlara!

Beyhûdeymiş yiğitlik, âcizlikmiş merhâmet,
Nâdim oldum özümden, Ey Kerim-u Ey Samed,
Sen verirsin kullara, bizede inâyet et;
Dâhil eyle yolunda, El bilmez Elsizlere!

Nasıl bir gâfletmiş bu, uyumuşum nasıl da?
Halbuki herşey Sen'den, kâide de usülde,
Hakk terennüm sanırken, kaldım bâtıl fâsılda;
Dilim kirâya verdim, dil bilmez dilsizlere!

Ozan İlo neylesin? Hayır da şer de Sen'den,
Kuşatırsın kulunu, her cenâhtan her yönden,
Süslemedik gönülü, nimetlendir hak dînden;
Bizleri eş eyleme, GÜL bilmez GÜLsüzlere!
04.01.2009/23.52