Dilim Dilim Söktüm Seni

Mubella  çehrene bir laf söylenmez oldu
Gülşende açan güller gibi diktim seni
Efsun gönlüm gayrı handa eglenmez oldu
Gönül sayfama dügme dügme taktım seni

Sanki mahşer meydanı olmuş şaşıyorum
Akıl isyan etti fikirden taşıyorum
Gülmeyen bahtım bin ah ile Yaşıyorum
Küflenmiş beynime mıh gibi çaktım seni

Dergahima köşkküme serdim postlarımı
Unutturdun sevdigim gönül dostlarımı
İçin için yandım da tuttum yaslarımı
Lalezar bahçemde  baglara ektim seni

Gönül abad oldu topraga tutmaz kökün
Tellerim gevşedi vurun kazmayı sökün
Gonca gülum kurudu bulutlar su dökün
Billur billur dudaklarımla çektim seni

Ebabil degilmissin bakışların ateş
Duydu sevdamıda tutuldu ay ve güneş
Senin dillerin yalancı gözlerin kalleş
Zebanilerin zincirine taktım seni

Falcılar hayra yormadı rüyalarımı
Soldu güllerim dondurdun hülyalarımı
Kış ettin hayalim deki dünyalarımı
Mevsimler gibi dilim dilim söktüm seni