Dilim Demek Mazim Demek Şiiri - Cihat Şahin

Dilim demek mazim demek, kardeşim!
Bunları muhafaza, elbette benim işim.
Mazimi bilmem için dilim sağlam olmalı,
Bin parça lisan ile görülmez benim işim!

Kimler kurup o şeyi, dili zebun eylemiş!
Bir baksana diline,”dil açar’”lar neylemiş!
“Agop” senin dilini, aça aça bitirmiş,
Alıp onun özünü, çölde gezgin eylemiş!

Ermeninin “taşnağ’ı”,yaktı yıktı doğuyu!
Agoplar kurumuyla, saldı dile ağuyu!
Dilimi kırpa kırpa, koydu bizi Arasat,
Öz dindaşım kardeşim, bana yapar koğuyu!

İngilizce uğruna, ne emekler çekilir,
Onu güzel bilmekle, bir makama çıkılır.
Osmanlı hâkim idi, üç kıtaya mazide,
O ecdadın diline, niye karşı çıkılır?

Seksen sene önceyi, sildiler lisanından!
bi haber kaldın artık, mazinden sultanından!
Her türlü insanlığı, bizden aldı nankörler,
Şimdi hesap sorarlar, şu mazlum insanından.

Avrupa sana dost mu, hep koşarsın peşinden?
Onları taklit için, geçtin asıl işinden!
Moda ile getirdin, binbir türlü bida’yı,
Diline çengel atıp, bağladılar başından

Saksağana benzedin, mukallitlik uğruna
Oldun tam bir maskara, âlemin tuyuruna!
Tüm Avrupa gülüyor, senin mankurt kafana,
Gitmiyor mu alaylar acaba ağırına?

Asırlarca önünde, diz çökmüştü nadanlar,
Her türlü hoş tavırı, bizden gördü adamlar!
Şimdi hasım oldular, çok sevdiğin milletler!
Hepsi birlik kurarak, oldu sana âdan’lar!

Haçlı ruhu hortladı, voyvodalar sahnede!
Önce dilin ahlakın, sonra dinin rahnede!
Sıra dilsiz cesette, atakta drakula,
İçecekler kanını, sen oynarsın sahnede!

Söyle nedir manası, şu meşhur marşımızın?
Malum mu yüz senelik, meali şarkımızın?
Dilin, dinin ve örfün, birer birer yozlaştı!
Sonra hasmı yapıldı, şarkımız garbımızın!

Uyan safdil kardeşim, söküyorlar kökünü!
Araman mümkün değil, mahkemede hakkını.
Hâkim savcı onlardan, birlik salip birliği!
Mazine sahip çıkta, gör küffarın fakını!

Anlamıyor torunlar, dedenin has dilini!
Dedeler yadırgıyor, torunun bu halini!
Sözlüğe yazmamışlar, baksada bulamıyor,
Lügatte ancak bulur, kelamın mealini!

Bu ne biçim garabet,”dil açarlardan hele?
Ne yaptınız dilime, açıklayın siz hele?
Türk dil kurdu bitirdi, dilimi kıdım kıdım,
Koydunuz Araflarda, dilimi böle böle!

Din dil ile bilinir, dil yoz ise din meçhul!
Hakkı nasıl öğrensin, dilsiz kalan cahil kul?
Görüyoruz vatanda, başarmışlar bu işi,
Kıtlık var dinde dilde, her türlü herze mebzul!

Hınzırın postu necis, vaz geç ondan be dostum!
Kâfirin ruhu habis, inanma dese “dostum”!
Yılandan dostluk uman, ya cahildir ya gafil!
Dostluklar birer tuzak, onların derdi postun!

Senin dostun mümindir, ırk renk engel olamaz!
Gerçekten mümin olan, buna lakayt kalamaz.
İnançtan yoksun sine, bilemez bu dostluğu!
Uhuvvet iksirinin, lezzetine varamaz!

Dilin dinin temelin, verme taviz onlardan!
Dikkat et çok oydular, alttan üsten yanlardan!
Oya oya sonunda, düşürürler girdaba,
Dilin dinin son kalen, olmayalım onlardan!