Dilim Şiiri - Necmettin Özgürsoy

Kim demiş ki, dilin kemiği yok diye!
Bizimki kanlı canlı, dikenli, budaklı, çatallı.
Sapı yok, tutsan tutulmaz, yutsan, yutulmaz.
Yalamayı bilmez, yalasa da ısırgan otu gibidir;
Kabartır, boza pişirir, değdiği yer hayır etmez.
Kaynanadili gibidir, batar dikenleri rahat vermez.
Arı iğnesi gibidir, akıtır zehrini iflah etmez.
Kınından çıkmış kılıç gibidir, rahat durmaz.
Yaydan çıkmış ok gibidir, deler geçer iz bırakmaz.
Tuz basılmış yaradır, tabip merhem kâr etmez.
Gönlümün aynasıdır, sır tutmaz hatır bilmez.
Başımın bir uzvudur, ama akıldan geleni dinlemez.
Bir sözü aldırır başımı bedenden de, dert etmez.
Dilim, dilim benim dilim, sen mi bana, ben mi sana kulum.
Yalan yanlış söyleme sen ecel varsa, gelir ölüm…