Dilim Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

At kelp bit fil as ve balık
Deve lama aslan elik
Bir de martı neptün kente
Yol almışlar bölük bölük

Yürümüşler felek felek
Felek yeri safi melek
Melek sormuş emel dava
Söylemişler neptün dilek

Melek demiş neptün vadi
Neptün kenti halkı adi
Orda kime adı sordum
Adım sayın tanrı dedi

Ol adi halk afet bela
Ahval sorsan çıkar dala
Daldan elma armut ayva
Fırlatırlar sağa sola

Derler melek bitti mola
Hamle yapıp düşek yola
Bir de bizim fala bir bak
Ol yolumuz nasıl ola

Melek suya bakar der dev
Falda gördüm devin bed ev
Bed ev içte bin dev durmuş
Size deyi evet ödev

Devler elde yaba yapı
Bakın sanki masal tipi
Her adımda beş dağ aşı
Tufan yapı ayak dipi

Derler melek baktın fala
Revan olak artık yola
Yolda neptün ad ünleyek
Neptün kentte ses duyula

Ve varırlar neptün sema
Hem görürler ol halk şema
Başlarında torba maske
Libasları yama yama

At söylemiş bu halk bence
Durum adem gibi tence
Ben birine nebi sordum
Güldü dedi bince bince

Kelp söylemiş neptün deniz
Sordum dedim nedir diniz
Söylediler islamdanız
İslam ile her günümüz

Bit ise der neptün alem
Yedikleri bakla kelem
Keman kaval saz tef ile
Derler müzik deva bilem

Fil de sormuş amon kibel
Hem de menat umay cebel
Sayıp cümlesini bir bir
Derler o ev bura babel

Asa derler leventiz alp
Alp levent ev adı çalap
Çalap evden olan nebi
Her çağ parlar yalap yalap

Yunus balık demiş lema
Hem burada darı huma
Neptün halkı pırıl pırıl
Sanki herkes benzi muma

Deve de der neptün yuva
Hem de kavil vatan meva
Tümen tümen askerleri
Tüm alemler ona ova

Lama söyler neptün binek
Ot nebatı henek henek
Henekleri demet ettim
Baktım oldu bir degenek

Neptün lisan ilim mana
Her tarafı abat bina
İçi ırmak diyen aslan
Demiş fırat derler ona

Elik demiş nebat mani
Neptün mahal geven gani
Ağaçları selvi sumak
Tarımları turp ot yani

Martı da der neptün kilim
Her kilimi ilim ilim
Ben ol halka kilim dedim
Onlar dedi dilim dilim