Dilim (2) Şiiri - Erdem Gümüş 2

Dilim (2)

İşin gücün sürç-i, lisan etmek mi?
Susmalısın artık, susmalı dilim,
O nazlı yârime, isyan etmek mi?
Seni çarmıhlara, asmalı dilim,

Cânânın gittiği an susuyorsun,
Çıkıp gelince de, kan kusuyorsun,
Aşk-ı muhabbette, can kasıyorsun,
Azı dişim sana, basmalı dilim.

Niye tatlı kelam, çıkmaz sözünden,
Düşürdün yârimin, iki gözünden,
Nedir bu çektiğim, senin yüzünden,
Seni kör bıçakla, kesmeli dilim.

Biraz düşün taşın, doğruyla anıl,
Gerçekleri söyle, yalanda yanıl,
Söz dilden çıkar da, sahibi gönül,
Mecliste sesini, kısmalı dilim.

Fazla dır dır etme, kafa şişirir,
Uzun laf gönülde boza pişirir,
Ağır da söyleme, küçük düşürür,
Yutulmaz sözü de, kusmalı dilim.

Küçük küçük harfler, kullan nolursun,
Söz tatlı çıkarsa, gönül alırsın,
Figani ağzında, bülbül olursun,
Senden âlâ yok ki, yosmalı dilim.