Diligitis Şiiri - Adem Şeker

Deniz aşırı yaşanır hayaller
Yüreklerde çizilen sınırlar
Kaçak göçek yaşanır hayatlar
Kaybolan ruhumu sende bulurlar

Eskimez yıllar geçse de anılar
Sevdalarda yaşanır sancılar
Güzel günlerin yanında acılar
Uykular bölünür arada sanrılar

Rengi gride kalmış unutulmazın
Solmuş bir gül gibidir mazin
Her notamda ismini söyler sazım
Sevdamda ölçü yok şiirimde nazım

İsmin zikrim olmuş dilimde
Kapanmaz yaralar var derinde
Bir kuş konmuş sevda telinde
Köşkler saraylar gönül evimde

Fakiriz biz ruhum olmasa da cebim
Mevsimleri bırak yıllardan yine sendeyim
Takvimin yapraklarını durdurmanın derdindeyim
Yoruldun sen de kolay değil ben garip şifteyim

Eksik kalan yok aslında diğeri yarım
Aşkta karşılık olmaz yanmaktır karın
Varlıkta yokluk yoklukta varım
Yaratılan gülün ortasında küllenmiş narım

Lisanımda yok senden başka dil
Yakarışlar arşa ulaştı artık bil
Can kağıt kalem ister çiz ister sil
Kapım çalmaz oldun suskun zil

Ezgisiz bir melodinin son durağı
Kopan bir afet içimdeki kırağı
Yazan yazmış kaderimizdeki ağı
Cenazem ortada yok bedenle bağı

Martıların çığlıklarına karışır sessizliğim
Gözyaşlarımda kar tanesi gibi soğukluğum
Çölleşmiş gönüllerin ortasında susuzluğum
Onca çıkmaz sokakların ortasında sonsuzluğum

Zarardayım üstelik firarda
Uğursuzluk peşimden gelir art arda
Yarin hasreti kanadım kırarda
Can kuşum uçtu uçacak bir yarda

Özlem dolu günleri yaşarım bir kıyıda
Sevda dediğini bilmem aşk bir sayıda
Sensizliği tercih ettim bilirdim kalmayı da
Kimseler anlamaz bana sorun yanmayı da