Dili Yok Şiiri - Battal Keskin

Hangi yürek can verdi toprağa?
Dili yok ki dağların...
Nasıl anlatırım şimdi ben
beni soran çocuğa?..

Dili yok ki horlanmış sfenkslerin
yer altında gömütlerin
kaybolmaların...
Yanıp kül olmanın Sivas'ta
Dili yok!..

Sonsuz teşekkürler
Omuzunda yüceldiğim acıya
Kardeş kurşunuyla gelen...
Maraş'ta, Çorum'da, Sivas'da.

Neyim ki ben?
Çeyrek yüzyıllık ömrümde
''canlı bombalar'' yaratmışım
paralanmanın dili yok.

Yalnızlık da diriliyor utancımla.
Yürek kabarır
ümit vermek ister sevdaya
unutulmuşluğun dili yok.

Kalem ağlar
kara bir şiir gömülür sessizliğe
puslu bir gecede.
Unut(tur)mamak için yaşanmış her şeyi
UNUTMA!
Sessizliğin dili yok-tur!...