Yıldırımlar yaratan gönül içten inlerken.
Doğranan külleriyle asumana çağlıyor.
Dili lâl ketum gönül figanda şivandayken
Boran doğuran gönül, verem olmuş kaynıyor.
Duymuyor dinlemiyor çıldırmış çok seviyor,
Rendeyle kesip kazıp testereyle doğruyor,
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
