Dili esmer sacı sarı Şiiri - İsmail Baykal

Ne kadar kızsamda
Çare değil
Yalan olmuşsa gerçek
İnanmak kolay değil…

Samimiyetini sorgularken
O bal gözlerine baka baka
Kaç defa
Dürüstçe sorgulayabildin kendini
Diyesi geliyor
İnsanın içinden..
Islatmamak adına o bal gözlerini
Geri yutuluyor..
Ağızda doluşan kelimeler..
Bir bir
Ama insan beyni kabullenemiyor..
Gerçekler dururken
Yalanlara süslenmiş hikayeleri
Sanırım..
Tek çarekalıyor..
Oda gitmek
Beklide en kolayı olduğu için…
Sadece o kalıyor geriye..

Bitmiyor tabiî ki..
Yarin diline yapışmış bir türkü
‘sevdana sahip çıkacak yürek yok sende ’
Diye başlayıp..
‘ ayrılmal istiyordun zaten ’
Kendince ayrılabilmek adına
Uyduruyorsun diye biten bir türkü

Ne yapsın
O kadar iyi oynuyor ki rolunü
O kadar iyi ki yalanda
Zaman zaman
O bile inanıyor
Kendi kurgularına yalanlarına…

Kolay değil..
Gurur ile sevda arasında
Seçim yapmak..
Ve her babayiğidin harcı değil dir..
Gurunu onurunu o bal gözlerine bakarak
Yardan üstün tutmak…
Karşısında kaşlarını çatıp..
Dik durmak eğilmeden erkekçe..
Geçmişte onunla geçirdiği saatleri
Sonrasında hayalleri ile doldurmak
Kolay değil elbette..

Akşam olunca
Artar açılar
Yalnızlık.
Dayanılmaz olur..
Sonrasında
Bu kez ben başlarım
Kendimi kandırmaya
Kah televizyon başında
Maç izlerken uyanırım kabuslardan..
Kah elimde bağlama
Ona adarım tüm türküleri
Ondan habersiz..
Olmak kaydıyla…
Ve asla kolay olmaz sabaha kavuşmak..

Sonrasında vazgecerim her şeyden
Özellikle kendimden..
Kalabalıklar boğar beni
Türkülerde takılır..
Arabesk yaşarım…
Zaman zaman tak eder canıma
Cekilir bir kenara
Yalnız olmak kaydıyla..
Ağlarım..
Ve söz verirsin kendi kendine
Her defasında
Bu son diye..

Taki hayat oyununun
Adını değişene dek
Tutarsın sözünü
Zaman ayrı
Sahne ayrı
Fakat aynı seneryo içerisinde
Bulursun kendini..
Gülümseyerek
Hata olduğunu bile bile
Bırakırsın kendini..
Yönetmenin ellerine..

Ama dik durmak kaydıyla…