insan ellisine varınca avuçlarına düşermiş yüreği
uzayan akşamlarda keşke tadında yutkunmalar
ufkun ötelerini merak etmekten vazgeçip
görmeden geçtiklerini şimdi keşfetmek gibi
şu ah sözcüğü ne yaman
göğüs kafesimize yetmezken gücü
sonsuzluğu yutacak denli büyütür dilimizi
içim-dışım gri tonlarında ebruli
uzak yoldan gelse o hattuşaş gülüşlü
eflatun damlamakta ağzında çiçekleri
ah desem dal kırılır
demesem şarap ekşir
geniş çarşaflara dökmeli bu iki rengi
dem uzasın
söz dinlensin
gece uykuyu beklesin
Kayıt Tarihi : 10.11.2009 03:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (76)