Dilhunum Şiiri - Mehmet Hüsnü Asan

Dilhunum dilim söze gelemez
Gönlümü almaya geliver gayrı
Bu bahtı kara sana gelemez
Kafesten uçmada, konuver gayrı

Felek neden sen bana bunu ettin?
Nettim de beni bu kadar yaktın?
Lale ile gülü yarinden ettin
Dilhunum ki artık dile gelemem

Dertlerimi sıra sıra dizdirdin
Bu kalemi zorla ele aldırdın
Ayırdın gönlümü, dağa kaldırdın
Dilhunum artık dile gelemem

Aldın benden lale ile gülümü
Verdin yüreğe çekilmez zulumü
Kim döktü ki bu ateşe külünü
Dilhunum ki artık dile gelemem

Gülen yüzün ne oldu da gülmez oldu ki
Sevgiyle bakan yüzün neden soldu ki
Aşkından öyle bir vurgun yedim ki
Dilhunum artık dile gelemem

Ölmeden mezara girdik ikimiz
Bu ev oldu artık bizim sin’imiz
Birbirimize neydi acep kinimiz
Dilhunum artık dile gelemem

Kabirden kafese gömdük sevgiyi
Karşılıklı durmadan yaptık yergiyi
Aramıza sınır yaptık sergiyi
Dilhunum ki artık dile gelemem

Kaderi geriye döndüremem ki
Sevgiyi yerlerden devşiremem ki
Kendimi zorla sevdiremem ki
Dilhunum ki artık dile gelemem

Sakiler sundular aşk şarabını
Arifler verdiler sevgi tacını
Gönlümden söktüler ben ağacını
Gözlerin dilhuna asuman oldu
Hercümerc yüreğim mahinur doldu

Mehmet Hüsnü ASAN
EYLÜL-2013