I.
Vakitlice, Bişkek'te, bir genç kadın,
Dedi: görülüyor ıstırap ve ihtirasın.
Yüzünün hatlarına yansımış acın;
Kim bilir ne çeşit bir imtihandasın...
Dedim: bir güzel sevdim tam geçen yıl,
Türlü derde düştüm, bir bayıl bir ayıl:
İki bin yirmi birin Mayıs ayı ve on ikinci gün,
Bu güzel, başkasıyla, kıldı bir düğün...
Acımdan kurtulmak tam üç yıl sürdü;
O kız, beni, koyun güdercesine güttü.
Ben ise, Çepnilikten, tam o senelerde;
Çıkmış, olmuştum adeta bir sünepe.
Yapamazdım onsuz, yapamadım onsuz,
Bekledim, gittim de peşinden, onursuz;
Haysiyetsiz bir adam gibi.
Gözledim yollarını ve garibi:
Sokaktaki kadınlar hep o oldu,
Seçtiğim suretlerde hep o görülüyordu...
Başkaları, akislerde, tanrıyı buldu.
Benim zihnimde tek o varoluyordu...
II.
Bişkek'teki o genç Türkolog, ve o genç kadın;
Yürüdüler, içinde; belirsiz bir zamanın:
Adamın talihi, kadının yüreğini dağladı,
Adamsa "Acıma! istemiyorum..." deyip, ağladı.
Çepni Serhat Öztürk
14.59
27 Haziran 2024
Gazi Mahallesi, Ankara.
Çepni Serhat Öztürk
Kayıt Tarihi : 27.6.2024 20:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!