Beni yaratılmış saymadın ya sen
Ömrünce adamdan sayılmayasın
Dilerim hiç kimse bakmaz yüzüne
Bir beşer yerine koyulmayasın
İnsafın var mı ki kurusun senin
Canına kastetme bari kimsenin
Vebali senindir ağlayan Ben’im
Umarım selimde boğulmayasın
Seninle yaşamak beni de yaktı
Oysaki sen yokken yüreğim paktı
Böyle davranmana hiç gerek yoktu
Dilerim bir ömür bedbaht olasın
Yüreğin vicdanla uyuşmuyordur
Merhamet etmeye alışmıyordur
Sağındaki melek çalışmıyordur
Umarım cennete alınmayasın
Bir hayır görmezsin bu ettiğinden
Haberin bile yok ne dediğinden
Öyle darbe ye ki bir sevdiğinden
Buhranlar geçirip ayılmayasın
Yalvarmam bekleme artık peşinden
Bir hayır görmedim senin işinden
Hiç gün alamadan yirmi beşinden
Yakın bir zamanda toprak olasın
Beddualar sana gülme bir ömür
Ne üz kimseleri ne aşkı sömür
Rezaletten yana hep safahat sür
İyi insan diye anılmayasın
Kayıt Tarihi : 14.5.2008 01:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!