pencerenin pervazına dayandım
yük olmamak için;
tutundum kendime
bakıyordum dışarıya
görmek istediğim bir şey mi vardı
göremiyordum
gece oluyordu
ayın ışığında arıyordum onu
ayın ışığında parlardı gözleri
o kadar güzeldi ki
güneşin batmasını
ve bir daha hiç doğmamasını dilerdim
Kayıt Tarihi : 12.6.2024 01:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)