Kızıl akşamları kucaklıyorum odamın karanlığından,
Kor ateşler gibi yalnızlığım yakıyor tenimi durmadan,
Kayıp gitmiş ömrüm, ben istemeden avuçlarımdan,
Gençliğimi almış dilenci yıllar bana sormadan.
Yüzümdeki çizgiler benim mi? çok zalim baktığım aynalar,
Bu yorgun yürekte kalmamış, tükenmiş umutlar,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Zamanı durdurmak istedim, olmadı yapamadım,
Hapsettim bütün baharları yüreğime, tutamadım,
Eylül akşamları çökmüş gözlerime, ağlayamadım,
Affet beni gençliğim, dilenci yıllardan kurtulamadım,
Böyle biraz daha mı sade dersiniz ?... Yüreğinize sağlık...
enteresan! çok enteresan...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta