Kızıl akşamları kucaklıyorum odamın karanlığından,
Kor ateşler gibi yalnızlığım yakıyor tenimi durmadan,
Kayıp gitmiş ömrüm, ben istemeden avuçlarımdan,
Gençliğimi almış dilenci yıllar bana sormadan.
Yüzümdeki çizgiler benim mi? çok zalim baktığım aynalar,
Bu yorgun yürekte kalmamış, tükenmiş umutlar,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Zamanı durdurmak istedim, olmadı yapamadım,
Hapsettim bütün baharları yüreğime, tutamadım,
Eylül akşamları çökmüş gözlerime, ağlayamadım,
Affet beni gençliğim, dilenci yıllardan kurtulamadım,
Böyle biraz daha mı sade dersiniz ?... Yüreğinize sağlık...
enteresan! çok enteresan...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta