Köşe başında oturmuş, bir dilenci.
Önünde mendili, yanında ilacı.
Beli bükülmüş, siması değişmiş ne acı.
Hem geliri yok fukara, hem de kiracı.
Yaz, kış, kar, çamur, soğuk demeden.
Avuç açar herkese, bıkmadan, utanmadan.
Huy çıkmazmış derler, can çıkmadan.
Boğaz derdi, can derdi olur ölmeden.
Gelen bakar, giden bakar acı acı.
Çocuklar geçerken, derler pis yalancı.
Akşam olmuş, ekmek parası çıkmadı ne feci.
Allah yardımcın olsun, gariban Dilenci HACI.
Kayıt Tarihi : 28.4.2006 13:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mürsel Adıgüzel
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (5)