Dilenci Çocuk Şiiri - Yorumlar

içler acısı ve insanın insan olmaktan utandığı andır. çare yok insanlık sapık bir hayat yaşıyor, yaşatılıyor.ALLAHIN laneti bu şekilde insanlığın yüzünden gözünden akıyor.


YETER KARAER

duyarlılığnızı gönülden kutluyorum...
buna benzer bir haber vardı az önce haberlerde..bazen mantığım anlamıyor bazı insanları..

SARI GÜL

bu duyarlı şair dosta selam olsun ufacık çocuğa bu hayatı yaşatan bir insan olamaz çok güzel bir şiir yüreğinize sağlık

NEBAHAT ÇAKIR

uf ya uff boyle seyleri okuyunca icim paramparca oluyor
birde avrupa birligine girmek istiyor turkiye
once bu ac cocuklarin karnini doyursun


RUMUZ: NİGAR_AU

Çok üzücü hocam:((((

SUDE ÖĞRETMEN

Allah kahretsin öyle Acımasız insanları
Sizinde duyarlı Yüreginize sağlık başarılarınız
Daim olsun kaleminiz hiiiç suzmasın inş

böyle acınası bir duruma yürek sesi olduğunuz için tşkler...

DUYARLI YÜREĞİNİ KUTLARIM...

SOKAK ÇOCUKLARI
Size derler ki
Sokak çocukları
Kim bilir şimdi nerede
Ne halde nasıldır
Mezar taşları kadar soğuk
Annenizin kucakları
İnsanlığın kör paraya satıldığı yerde
Ninnisiz sevgisiz yürek kederde
Yapayalnız yaşamak varmış kaderde

Yılan dili zehir şırıngalarda
Günahı yüreğini titretir şeytanın
Dişleri damarda

Çifte su verilmiş bakışları
Kan çanağı gözleri
Ateşi arzularda
Dolup boşalırken kadehler
Kimi ihanetin
Kimi harami sevdaların peşinde
Hoyrat eller dolaşırken döşünde
Belki de
Masmavi bir gökyüzüydü gözleriniz
Annenizin düşünde

Sokak çocukları
Elleri elinde annesinin
Bir yavru görseniz
Dudaklarınız hüzün
Bakışınız ıslak
Dalar gider
Yaşa durmuşgözleriniz
Bir çift kara üzüm


İşte bu çocuklar
Sanki sabah
Kar vadisinde uçan
Bir sürü deli kargaya uyanırlar

Dost tekmelerin acısıyken günler
Mümkünü var mı?
Geleceği güldürmenin
Onlarla
Daha doğmadan kesmiş hayat bağını

Haytalara teslim olmuşuz parklarda
Bir kez yakalanmışız
Dokuz dağın hayduduna
Mümkünü var mı?
Geceyi öldürmenin
Ören örmüş
Daha siz doğmadan ağını

Bayramlar aratırken arifeyi
Sahte merhametlerin
İhanetine uğramışken dünler
Gayrı istesek de aşamayız bu Kaf dağını
Şeytan görmüş gibi bakarken gözler
Zehir gibi acı
Bıçak gibi keserken sözler
Ne mümkün
Hem de tek başına
Çöz çözebilirsen bu bela yumağını

Oysaki
Gözümüzde bir ana
Bir babasınız hepiniz
Kırk bin çiçekten
Gökkuşağının yedi renginden
Süzülüp gelir sevginiz
Vura vurula
Kıra kırıla
Taşa kesmiş yüreğiniz
Siz bunu göremezsiniz

Siz ki
Kemiklerine kadar
Kibirli vakur
İliklerine kadar günahkâr
Gözünüz şeytana
Diliniz bize lanet okur
Nefes aldığımız için
Tanrı’ya sitemkâr

Oysaki siz
Bize sırdaş
Bize kardeş
Bize yoldaş olabilirdiniz

Onlar ki
Sokak çocukları
Zemheri ayazlarına kar etmez
Ne civan
Ne cengâver
Ne de civanperçemli oluşları
Kör gözler acımaz
Ceylan oluşuna gözlerinin
Açtırlar
İt gibi dalaşırlar
Bilirler istenmediklerini
Bilirler sevilmediklerini
Zemheri kurtları gibi
Birlikte dolaşırlar
Utanırlar
Ar ederler gündüz yaşamaktan
Yaşamın bittiği
Umudun tükendiği yerde yaşarlar

Acılarını kucaklayıp da yatarken
En kuytu köşelerde
Bela izlerini sürer
Bulur gelir de
Bulur da işer başlarına
Onlar ki
Her an ölümü ceplerinde taşırlar
Onlar ki
Her sabaha çıkışlarına şaşarlar

Onlar ki
Yaşamdan alacakları
Yaşama hınçları var
Kin tohumlar
Yüreklerine sokaklar
Borçlu onlara her şey
Borçlu onlara sevdalar
Sararmış yaprak gibi
Titrer yürekleri
Her dakika her saat
Borçlu onlara
Bu düzen bu sistem
Küçümseyen
Aşağılık bakışlarımızla aşağılayan
Nasıra kesmiş duygularıyla
Borçludur onlara
Bir ömür
Koskoca bir hayat

Ey Salıncaklar
Sallayanlar
Sallananlar
Ey dumanı tüten bacalar
Kaşkoller ceketler urbalar
Okula giden çocuklar
Ey yakalar kurdeleler
Hasta çocukların
Alnını okşayan kutsal eller
Renkler boyalar oyuncaklar
Bebeler sallanan beşikler
Alacağım olsun sizden
Evlerden sızan
Sıcacık ışıklar
Alacağım olsun sizden
Açılmış kucaklar
Ey camlar camekânlar
Tacirler tüccarlar
Canların pazarlandığı mekânlar
Suçlar töreler
Dediler kodular
İhanetler cinayetler
Ey bozulan sosyal yapı


Bildiğini söyleyip
Söylediğini bilenler
Alacağım olsun senden
Ey azgınlığın
Kapitalizmin kahpe dolabı
Alacağım olsun senden
Fizik kimya edebiyat
Din dersi ve ahlak kitabı

Onlar ki
Bir umutla çaldıkları kapılardan
Boynu bükük dönüp giderler
Anneleri koymadı
Kendileri de seçmediler
Ama
Adları ‘piçe! ’ çıkmış bir kere
Kime ne derler
Alacağım olsun sizden
Alacağım olsun sizden
Ey insanlığa kapanan kapı

Anneleri yok ki
Babaları da yok hani
Yıldızlara anlatırlar düşlerini
Bulutlara dertlerini ağlarlar
Hatmilerle papatyalarla
Bölüşürler gülüşlerini
Kuşlarla kurtlarla
Sahipsiz köpeklerle kutlarlar
Baharın gelişlerini


Bedenleri gururları
Sürünse de yerlerde
Dar gelir düşlerine
Denizler deryalar
Onlarında
Çiçek açar yüreklerinde sevdalar
Onlarında düşlerinde
Bir anne bir baba
Sıcak bir yuva
Kucağına girer sevgili yar
Ne gam
Onların da hayalleri var

Ama
Dolaşmış yaşamları Arapsaçı

Bir şey unutturur
Bu utancı
Bu alacağı
Bu borcu
Bir şey unutturur
Kırılan gururu
Sürünen onuru
Bir şey öldürür
Bu kara sevdayı
Kaçmış bir kere ipin ucu
Bir şey yutturur
Boğazlarında düğüm düğüm
Bu kahpe dünyayı
Bu rezil ve kepaze sonucu
Baly tiner
Yani
En ucuzundan uyuşturucu

Alacağım olsun sizlerden
Tüm özgürlükler
Sizden alacağım olsun
Öpücükler gülücükler
Emmiler dayılar amcalar
Belli ki tuzunuz kuru
Beli ki suyunuz duru
Bir kere olsun yıkmadınız
Şu aramızdaki suru

Vurun bizi
Bizi öldürün
Öldürün de kurtulun
Bir biz miyiz
Bu ülkenin uru
Bizi mi sanırsınız
Bu şehrin kamburu

Mahmut NAZİK 05.01.2007 MERSİN

teprik ederim ayrica tesekkür ederim duyarli yüreginize güzel konuya deginmissiniz saygilar

Her zaman toplumu aydinlatacak siirler yaziyorsunuz.. Yureginize saglik Fikret Bey Saygilar. 10+ant.