Geceye tutunup örterim üstüme
Mekandan eşyadan kurtulup
Gecenin ayazında
Karıncalar yol arkadaşım
Kimseler bilmez beni
Bende kimseyi
Senden başka
Ve kulaklarımda
Kapanan kapıların
Örtülen pencerelerin sesi
Ama bitmedim ben
Hala şehrimin sokaklarında
Alacak karanlık sokak lambaları yanar
Ama bitmedim ben
Sonsuzluk rüzgarı ümitle doldurur kalbimi
Acılara aldırmam
Bu sevdanın en çetin tarafı
Yalnızlık...
Kayıt Tarihi : 16.10.2001 21:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/10/16/dilenci-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!