Dilenci Şiiri - Ersoy Kocakuş

Her gün aynı hayatı yaşıyorum
Neredeyse aynı yollardan geçiyorum
Geçtiğin yerlere benzemiyor sokaklarım
Belki bu yüzden kaderimiz kesişemiyor
Belki de suç bende olmalı ki kaçıyorum

Köşe başında yaşlı bir dilenciye rastlarım
Cebimi ararım, bozuğum olsun olmasın
Adını, sanını bilmem; gözlerimiz konuşur
Boş geçtim mi üzülürüm, istemeden.
Benim yüzümden aç kalacak sanırım
Ya bana da acımazlarsa, sensizliğimden
Acırım ya haline, ondan daha muhtacım

Ne kadar acıymış yokluk, tanırım
Her seferinde gözlerinden okuduğum
Yaşlı, ürkek bir o kadar da mağrur
Aslında ikimizi de yıkan hep bu gurur
Belki de benzediğimizdendir yardımım:
Onun derdi üç öğün karnı aç,
Ben ise her zaman sana muhtaç...