Dilenci Şiiri - Rauf Bekiroğlu

Hayatı pamuk ipliğine bağlı,
Yüreği param parça,
Boynu bükük,
Dokunsan ağlayacak.
bir imdat! arar,
O kaldırım senin, bu kaldırım benim,
Kolaymı;
Bir lokma ekmek için avuç açmak,
Zillete, aşağılanmaya katlanmak.
Affet:
Affet bizi dilenci,
Bu cennet dünyayı,
Cehenneme biz çevirdik.
Kula; kulu kul ettik..
Kimileri kaptı, kimileri kaçtı.
Kimileri el- etek öptü,
Bal tutup, parmak yaladı.
Devlet;
Malı deniz yemeyen domuz dedi.
Çatlayana, patlayana kadar yedi
Dert etme be dilenci.
Bu kahpe dünyanın, çarkı devranı bu.
Kimisinin arabası dağı taşı aşar,
Kimisininki düz yolda şaşar.
Senin; günahın yok,
Aman ha! sakın ola utanma.
Ar damararı çatlayanlar,
Utanmazlar, günahkârlar utansın.
Affet! affet! ne olur,
Affet! bizi dilenci..

RAUF BEKİROĞLU
06*12.2010 Ankara
(Tüm hakları saklıdır)

.