Dilenci Şiiri - Seyfettin Bilal Özlük

Benden şimdilik kaçsanda
Belki seni rüyalarda yakalarım
O zaman tutarım ellerini
Ve doyasıya bakarım yüzüne.

Gerçekte ele geçmez bir fırsattın sen
Yanımda olmak istemesende dert değil
Zaten yoktun
Bırakta hayalimde yaşa bir ömür boyu.

Devasız bir dert oldun içimde
Çaraler yok bu acıya
Ümitsiz sensiz yarınlardayım
Yarınlarım ise bana geceden karanlık.

Ben, ben değilim artık
Ne Mecnun ne de Ferhat
Ben hiçbirşeyim evet hiçbirşey
Neden mi çünki ben sensizim.

Bırakmıyor ki yakamı hasret
Hasret kendinden de felaket
Umutsuzu umutlandırmak
Aynı bir kahpe felek.

Sen beni bilmezsin güzelim
Tanımazsın bile beni
Sen her sokağın köşesine döndüğünde
Karşı kaldırımdan sana bakarım.

Kirli yüzümden farkedemezsin simamı
Hele senin için parlayan gözlerimi
Sen bilemezsin o kimsesiz adamın
Senin için ne hissettiklerini.

Ben bir dilenciyim
Herkesin hor gördüğü
Senin bile korkup kaçtığın
O bakımsız cılız serseri.

Hergün yolunu gözlerim
Sen geçeceksin diye karşıda beklerim
Sen gelirsin ve...
Aynı şekilde dönüp gidersin.

Fakat birgün ne olduysa
Sen geldin karşıya geçtin
Bana bakıp tatlı tatlı gülümsedin
Bakkaldan ekmek alıp çekip gittin.

Benim içimi ısıtan o bakışındı
Beni sana bağlayan o karşıya geçmendi
Ve insan olduğumu hatırlatan
Senin varlığındı.

Uzansam dokunamam sana
Tutsam belinden sarılamam doyasıya
Ben yine ben kalayım sen yine o
Bir düşkünün hayat bulduğu alımlı kadın.

Ölürsem buralarda
Öldü diye haberimi alırsın
Ama hiçbir zaman öğrenemeyeceksin
Senin için beslediğim o yüce duyguları.

Acaba açılsam mı sana karşı
Söylesem mi seni sevdiğimi
Anlatsam mı seni izlediğimi
Ve bana hayat verdiğini.

Yok be güzelim
Hiç bilme seni kimin sevdiğini
Eğer haberdar olursan benden
O zaman belki hiç geçmezsin o dar sokaklardan.

Sen kimlere layıksın biliyor musun?
Gözümde o kadar büyüksün ki
Ne yerlerde ne de göklerde yerin
Sadece benim kirli tenim altındaki o tertemiz kalbimdesin.

Hayır zannetme ben onceden böyleydim
Bende herkes gibi beyefendiydim
Benimde bir itibarım vardı
Ve onlarda yok oldu.

Şimdi daha büyüğüm
Senin sevgin bana büyük kılan
Eğer sana açılırsam belki
Küçülmeden tümden yok olur giderim.

Boşver beni bilme gitsin
Ben senin bildiğin aynı dilenciyim
Bakımsız ve cılız serseriyim
Ama unutma kalpsiz değilim.

Ölüm artık korkutuyor beni
Seni hiç görmemek
O kara toprağın altında
Yok olup gitmek.

Çaresizim kimsesiz
Birde sen olmasan
Tüm umutlarımla
Ölür giderim ey yar.

Dilimde dolandırırım bir şarkı gibi
Seni ve yine seni
Leyla derim içlice
Aynı bir melodi gibi.

Sen benim alımlı kadınım
Bakışlarım etkilemez seni bilirim
Çok ısrar edersem
Her gün bana gülümser misin?

Bir anlatabilsem sana
Varlığının değerini
Anlar mısın beni
Belki de gülüp geçersin.

Keşke gülsen bana
Gülüşünden bir gül bahçesi oluştursam
Allı morlu
Bende orda yatıp kalksam.

Gülleri gören kimse olmasın
Sonra kıskanırım
Bir sen gör
Ve de hep gül.

Sana bakanlara laf söyleyemem
Bilmesinler ki dalga geçmesinler
Demesinler Leyla sen ona mı kaldın
Demesinler o adi bir dilenci.

Yazık olur be gülüm sana
Sen bana bakma
Gönlüme dur diyemiyorum
Ama çıkmam karşına da.

Güneş doğduğunda dağlar ardında
Ben yine aynı köşede
Büyük bir tebessümle
Senin gelişini beklerim.

Sen el kapısında ben senin kapında
Sen üç kuruş kazanacaksın
Ama ben hiçbir zaman kazanamayacağım.
Ne üç kuruşu ne de seni.

Anlatsam derdimi dağlara
Alay ederler benimle
Sen mi derler
Leyla'ya vurgun olan.

Yani anlayacağın bir Allah'ım var
Bunu bilen
Benimle alay etmeyen
O sen misin demeyen.

Bütün kelimelerimi senin için sarfetsem
Son nefesimde bile seni sayıklasam
Hep sen olsan hayatımda
Hep sen kalsan yanımda.

Of Leyla nerdeydin önceden
Ben böyle değilken
O şatafatlı halimde
Beni görmeliydin.

Sen o kadar yücesin ki
Belki o zamanda yüz vermezdin
Ama ben arsız olurdum
Yine senin peşine düşerdim.

Anlat anlat bitmiyor
Bitmiyor içimdeki ızdırap
Kendim söyler kendim dinlerim
Yine bir of çekerim.

Nerden gördüm seni
Bana bakmasaydın ne olurdu
Bende böyle yanmasaydım
İçimi dağlamasaydın.

Yok be kadınım olmuyor
Yetmiyor kelimeler
Uzadıkça uzuyor
Kesip atamıyorum.

Birgün öleceğim
Başucumda gel yine gül
Bu dünya da yüz vermedin ama
Ben o gül bahçesinde seni bekleyeceğim.

'Canım yeğenim Firdevs sana sonsuz teşekkürler.'