Dilenci Şiiri - Burçin Çelik

Duvarlar üstüme üstüme geliyordu
Saatin kaç olduğuna aldırmadan çıktım evden
Müzik dinleyerek uzunca yürüdüm sahil boyu
İlerde kayaların üstünde oturmuş yanık yanık türkü söyleyen bir abla gördüm
Elinde bir şarap şişesi
İşte dertleşmek için imkanın böylesi

Gittim yanına
-“Müsaden varsa şuracıkta oturabilir miyim”dedim
Kaldırıp kafasını yerden yüzüme içmekten neredeyse kör olmuş gözleriyle baktı
Kafasını, otur der gibi salladı
Devam etti türküsüne ciğere baskı yapa yapa…

Sonra sustu
Yanındaki poşetten bir plastik bardak,aldı şarap doldurdu
Şarap şişesini bana uzattı, bardağı kendi aldı.
Dedi “anlat derdini bakalım”
“Nereden anladın abla derdim olduğunu ”dedim
“Yaralı yaralıyı acısından tanır “dedi
“Sen ne iş yapıyorsun”diye sordum
“Dilenciyim ben yaşamak için dileniyorum” diye cevap verdi
“Meslektaşız o halde”dedim
Kafasını bir kere daha kaldırıp baktı yüzüme uzun uzun…

Devam et dercesine bir parmak hareketi yaptı
“Ben de yaşamak için sevgi dileniyorum” deyiverdim
Doğdum doğalı dilenciyim . Önce annemden beni anlamasını dilendim
Yargılamadan sarılmasını
Bir kerecik sev beni be anne Allah rızası için !yaşayamıyorum ! diye diye yalvardım

Sonra babamdan gitmemesini dilendim
Baba sen benden gitme kurban olam gitme baba sen gidersen herkes gider. Tamam prensesin olmayayım çirkin ördek yavrusu diye sev beni ama gitme babam .
Hem babalar kızlarının kahramanıdır
Kahramansız bırakma beni Yaradan aşkı için !diye haykırdım
Gitti.
Annemle anlaşamıyormuş… öyle söyledi
Bir daha da aramadı bizi

Büyüdüm bir adamı sevdim
Senden çok sevmeni istemiyorum adam ! Kimsenin sevmediği yerlerden , kimsenin sevmediği gibi , annem gibi değil ! Babam gibi değil !!!! Adam gibi güzel sev beni ve yalvarıyorum gitme dedim . Dilendim….

Annem sevmedi…
Babam gitti…
Sustum.

Kaldırdı abla kafasını baktı bana
gözleri dolmuş dolmuş da taşmak üzere bir kova gibi….

Kafasını çevirdi bakamadı daha fazla
-Adama ne oldu peki ? dedi… zor cümle kurabilen sesiyle

Adam….
Önce seviyormuş gibi yaptı
Sanki oluyormuş gibi
Annemin sevmediği yanımı gördü sandım
Babamın sarmadığı yerlerden saracaktı beni
Bak abla yemin ederim ben tövbeliydim ya
Sev dedi beni
Ben de hep yarım bırakıldım fena mı olur birlikte tamamlanırız dedi
Allah için sevdirme bana kendini yapma öldürme dedim
Sevdirdi
Sevdim
Sonra gitti …

Yaktım ben de onu
Küllerini de dün gece içtiğim bira şişesine koydum , gömdüm

-“Bitir şu şarabı”dedi abla sert bir dille
Diktim kafama şişeyi , bitirdim
-Abla dedim
-Allah rızası için bir nefesin
-Allah rızası için bir umudun var mı ?
Yaşamam lazımda…..

Burçin Çelik