Dilenci Şiiri - Yahya Aygün

Yeşil Kubbe’nin karşısında,
Bir dilenci..!
Nefsini yere sermiş,
Üzerine oturmuş.
Kalbi, kir pas içinde…
Sevgisi paramparça.!
Gönül Yarda,
Ben, yerde…
Arada
Kapkalın bir perde..!
Kalbimin ufkunda bir karaltı…
Güneş karardı!
Yaklaştı, yaklaştı, yaklaştı…
Gönül, gözlerimden taştı.
Gül kokusu sardı kainatı..!
Geldi…
Gül dü..!(sav)
Güldü…
Dizleriyle dizlerime,
Şehadet parmağıyla
Ömrüme dokundu…
Aşkın destanı, AŞKA okundu…
Cümleler, kelimeler, harfler…
Yıllar, günler, saatler…
Arş, kürre ve zerreler…
Hatta, sükut bile susmuştu…!

Gözlerime baktı…
Ben, yere…

Pişmanlığım derin..!
Gönül Yarin,
Ben, yerin..!