Yalnızlığın loş ışığında yürüyorum bir başıma
Yanmasın diye kalbim avuçlarımda
İnsanlığımı yanan çöp konteynırına bıraktım
Artık hükümsüz kalan acıları en içtenliğimle hissediyorum
Ağlıyorum..
Yağmur damlaları eşlik ediyor ağlayan serenadıma
Bacalardan çıkan dumanlar eşlik ediyor yok oluşuma
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta