Bol keseden ağlıyorum dilenci!
Kopartmadım da gülleri
En ulaşılmaz yalnızlıklarda,
Bir vitrine pahalı bakar gibi...
Benim elimden tutuyor,
Oyununa çağırıyor,
Cebimde ıssız bir kalp!
Ona vereceklerime bak
Ne damarlar geçiyor...
Şimdi ikimizde de taştan bir sükut
Gözyaşını ya at yada yont
Ama buhar olup dokunmamıştı bulut
Yağmur olup yağmamıştı bir umut.
Nereden geliyor bu viraneler dilenci!
İnsan sahipsizliğinden mi?
Peki gece niye soğuk çalkaladı?
Bardak kadar düş, su kadar sahici mi.
Kayıt Tarihi : 27.2.2020 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiç kimsesiz kaldınız mı siz .....Hiç sahipsiz kaldınız mı ....Hiç yalnızlığı delirecek boyutlarda yaşadınız mı ....Bütün bunları geçtim hiç ölüme yakın olduğunuzu hissettiniz mi.... Ulaşamıyacagınız şeyler vitrinlerde mi kaldı artık bir kişiye baglanıp bütün inancınızı hiç tükettiniz mi siz hiç yok ettiniz mi kendinizi ...bir boşluktan bir boşluğa geçtiniz mi........
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!