Dilenci Şiiri - Nurullah Kütükçü

Dudaklarını bana bağışla,
Kurak bir yaz geçirdi, sözcüklerim.
Gözlerimde, hâlâ çatlaklıklar,
Ellerim, dokunsan kırılacak,
Ağırlığımı taşıyamıyor artık, bedenim.
Sağanak yağmur gibi yağ üzerime ki,
Ben sırılsıklam seninle bereketleneyim.

Kaldığımız bütün sınavları verelim,
Artık evlerimize pekiyilerle dönelim.
Sen ve ben, el ele,
Gururlu ve başı dik!

Karşında denizi ikiye bölen İsa,
Oğlunu kurban etmeye hazır İbrahim'im.
Deliyim ben, sen dilenen dilenciyim.
Şimdi birlikte inşa edelim sevinçlerimizi,
Sonra gözlerinde sonsuza dek mühürleyelim.

Dudaklarını bana bağışla,
Artık masum değilim, istiyorum seni,
Tenimde çok fazla yaralı gönül cinayeti,
Kimi tuzlu kimi kanlı gözyaşı izleri,
Bundandır şifasın bana, gerçektir seviyorum seni.
Sen ve ben, el ele,
Tutsakça ama sevdayla!