Dilenci Şiiri - Kasım Kaplan

Giderken okuluma
Biri çıktı yoluma
Önce özür diledi
Sonrada şöyle dedi

Ben fakir bir insanım
Yemek istiyor canım
Kaç gündür hiç yemedim
Kimseye diyemedim

Ne param var ne pulum
Tutmuyor elim kolum
Yoksuldur benim adım
Artık dayanamadım

Bitmeyince bu derdim
Demeye karar verdim
Beni dinler misiniz
Yardım eder misiniz

Görünce bu halini
Tutuverdim elini
Verdim birazcık para
Bakıyorken o yere

Sıkılmış utanmıştı
Belli canı yanmıştı
Çok teşekkür ederek
Yürüdü sevinerek