Dilenci Şiiri - Ali Kemal Bozkurt

Bir hayal uğruna yollara düşen
Çileli yollarda seksen yıl koşan
Kibrit siz çakmaz sız özden tutuşan
İşte o zavallı dilenci benim

Dalları kuruyup gülleri solan
Can bağı yıkılmış ocağı viran
Şu yalan dünyada çaresiz kalan
İşte o zavallı dilenci benim

Sevgi toprağına tohumlar saçan
Umut çöllerini yanarak geçen
Merhamet adına hep kucak açan
İşte o zavallı dilenci benim

Ker bela çölünde yanıp kavrulan
Kül misali ummanlara savrulan
Mecnun olup ocağından ayrılan
İşte o zavallı dilenci benim

Kaderin dağında yorgansız yatan
Sahursuz niyetsiz oruçlar tutan
Eski dertlerine yeni dert katan
İşte o zavallı dilenci benim

Ey garip Bozkurt’um bu alem yalan
Yediler içtiler ettiler talan
Artıdan eksiden geriye kalan
İşte o zavallı dilenci benim..
Ali Kemal BOZKURT