Dilenci Şiiri - Vecdi Murat Soydan

Bildiğin gibi değil,
Sevdim seni çok sevdim,
İşim gücüm sendin,
Yendi beni fendin,
Gece gündüz düşündüm,
Köpekler gibi süründüm,
İşim gücüm çoktu,
Bahanem yoktu,
Yanına gelmeyi çok isterdim de,
Umudum yoktu.

Hasretin sardı,
Çıra gibi yaktı,
Kalbim vardı da,
Aklım yoktu,
Aşkınla tatlandım,
Gece gündüz şartlandım,
Şikayetçi olma benden,
Kalbinin kapısını çaldım.

Sevdam alev alev, kor kordu,
Kavuşmak imkânsız, çok zordu,
Dedim ki, ‘ulan, bu nasıl iştir?
İşin yoksa kafa patlat, şişir,
Cefasını kendin çek,
Kendin ye, kendin pişir.’

Hasretin çok yordu,
Dinleneyim dedim,
Çimenlere uzandım,
Bir de senin ağırlığın çöktü,
Canımdan usandım,
İçinde ‘biz’ li olan hayallere daldım,
Seni gizli sevmiştim, havamı da attım,
Hatta rüyamda seni göremem diye,
Gözlerim açık yattım.

Çarpıldım, bölündüm,
Dörde katlandım,
Çaresi yoktu,
Derdim çoktu,
Arada kaldım,
Üstesinden gelirdim de,
Parçalarımı toplamakla meşguldüm.

Beni gözünde büyütme,
Ederi üç kuruşluk bir malım,
Denizlerde rotasız salım,
Her şeyi geçtim de,
Tatlı gülüşünde takıldım,
Ayağım kaysın istedim,
Başım göğsüne düşsün istedim.

Sevgim büyük, sanki dağdı,
Dertli başım doruklarda kardı,
Geçmişimi düşündüm de,
Hüznüm en başa sardı.

Güya kara toprak son durakmış,
Sorarım, ‘kim gitmiş de, geri dönmüş? ’
Bir de bana sorsalardı,
Besmele’den sonra sen gelirdin,
Her şeye eyvallah dedim de,
Senden başkası yoktu.

Derdim her şeyden büyük,
Canım karıncadan küçük,
Bir nefeslik can üfürseydin de,
Muradıma erseydim,
Seni senden istedim,
Suçluyum, günahına girdim,
Bende hakkın çok,
Unutursam namerdim.

Şimdi ceza verdim kendime,
Kimse giremez gönlüme,
Sen yine de affet,
Hor görme beni,
Postunu önüne seren,
Bir garip dilenciyim.

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
14/06/2013- Saat: 07.15- Isparta