Dilenci Şiiri - Mehmet Çağlıkasap

Yamalı bir elbiseydi arkasındaki,
Ayaklarında yırtık pabuç,
Kar- kış demez aynı köşe başında,
Bir dilim ekmek parası için,
Gelene gidene açardı avuç.

İki gözüde kapalı,
Kurşun yarası derler,
Sol elinde bir asa yerleri yokluyarak,
Sanki görür gibi bulur yolunu,
Bilmemki bir zaman hangi savaşta,
Kaybetmişti derler sağ kolunu.

Zavallı sessizce göçüp gitti,
Bugün omuzlarda taşınıyor,
Boş kaldı artık o köşe başı,
Ondan kalan tek miras,
Yorulunca oturduğu bir parke taşı.