Dilemma Şiiri - Galip Sinecikli

bu bir dilemma
varlığını isterken
yokluğunla avunmak arası
işit beni sevgili
halimi anlaman için işit beni

ruhumu sen biliyorsun
ki tekrar anlatıp
seni kederlere salmak değil niyetim
ne yaparsam yapayım
acımı söküp
dindiremiyorum kederimi
sitem sanma sakın sözlerimi
ben senden gelen ne varsa tamah etmişim
derdine de, kederine de aşkına da
her şeyini kabul etmişim
lâkin
bu kalp, bu gönül söz dinlemiyor dağ çiçeğim

bendeki ben
aydan arı günden duru bir halde
ille de vuslat diyor
firkati kovmak istiyor

saydın mı geçen zamanları
ruhlarımızın ayrıldığı
gözlerimizin ayrıldığı
ellerimizin hiç kavuşmadığı zamanları saydın mı
vuslat hikayeleri dinlemek istemiyor bu yürek
gönül kalemim
o hikayeyi yazmak istiyor
yalın kılıç dalmak istiyorum cümlelere
ve sana aşkımı
haykırmak istiyorum cümle aleme
o vuslat gününde

yastık başıma küs oldu
yatağım bir cinnet halinde
ne zaman uzansam
boğuyorlar artık beni sensizim diye
seni çok özlüyorum sıfatlara sığdıramadığım
senin yokluğunda
hiçbir yoklukla avutamadım kendimi
ne güller sen koktu yokluğunda
ne bülbüller senin şarkını söyledi
sana ait ne varsa hatırımda
her biri mecnun etti beni

öyle yanıyor ki canım karanfil bakışlım
ummanları acıma merhem diye sürseler
faydası yok

zaten sen yokken
hiçbir hekim
hiçbir ilaç
hiçbir çare
deva olmaz onulmaz yarama
çünkü yüreğim sende kaldı sen giderken
ve yüreksiz yaşadım ben o günden bu güne
oysa
yürek/sen/li yaşamak isterdim
ezelden ebede

hangi derman
hangi lokman
bu hicran yarasını dindirir ki senden gayrı

sana sitem sanma sözlerimi sevgili
isyan sanma kurduğum cümleleri
damarında sen akan
içinde sen atan
beyninin her kıvrımında sen düşünen ben
sitem edebilir miyim
isyan edebilir miyim sana
ahvalimi sen bilirsin
ki beni benden bile iyi bilirsin
bir gün geri döneceksin biliyorum
ve ben o günü bekliyorum
ölmeden yüzünü göreyim diye

işte yanağı gamzem
böylesi bir firkatteyim
böylesi bir dilemma yaşıyorum
ne sana bir sitemim var
ne yüreğime sus diyebiliyorum

geri döndüğünde
hissettir bana nefesini
çünkü uzun zamandır
bitkisel hayattayım
tek gıdam
hüzünlerim…