dilimin ucunda söyleyemediklerim
dökülmez diyemem.
iplikleri kanımdan, nakışı yaradan hırka
sökülmez diyemem.
adımlarımı sayar kaldırımlar
yollar aşınır, taş yorulur
ayaklarımın üstünde gezinir de rüzgar
yorulmaz diyemem.
canıma taş atıp uyandırdım pencereyi
inandım gözlerimle
göremedim bulunmaz bilmeceyi
kaybettim kelimeyi
sensiz heceyi,
bulunmaz diyemem.
deniz dolaşır avcumun içinde
mehtap gönlüme düşer
dalgaların öptüğü taşlar
vuslat için medcezir gözler
kavuşmaz diyemem.
sırtını göğe yaslamış kuşlar
ağlar haline toprağın
kül olmuş kütük ateşi özler
ıslatır dilini yağmur kuru yaprağın,
yeşermez diyemem.
Kayıt Tarihi : 20.3.2019 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!