Dilemma.. Şiiri - Yılmaz Uysal

Oynuyorsun benimle çok zamandır, eğleniyorsun
Yaklaşıp yaklaşıp duruyorsun, sonra kaçıyorsun
Bilinmez numaralardan telefonlar arıyor beni
Kalbim senin için çarpıyor, duymak için sesini
Bana bir şey diyecek gibi oluyorsun, demiyorsun

Bir yaz günü habersiz çıkageliyorsun şehrime
Geziyorsun özlendiğin yerlerde, gün batımı
Beni arar gibisin geçmişle gelecek arasında
Bana gelecek gibisin aramadan bir akşam
Gelecek gibi oluyorsun, gelmiyorsun

Hallerine bakıp seviniyorum yakın uzak
Gündüzde ayrı akşamda ayrı güzelsin
Gecelerde akla zarar akla sığmazsın
Sanalda gerçek, gerçekte sanal oluyorsun
Yanı başımda gibi oluyorsun, olmuyorsun

Rüyalarıma giriyorsun hiç beklemezken
Sokuluyorsun usulca omzun omuzumda
Saçlarını savurup atıyorsun arkaya doğru
Yanak yanağa gibi oluyoruz soluk soluğa
Öpecek gibi oluyorsun, öpmüyorsun

Çoktandır sürüyor ne yapsam aldanışlarım
Hüzünlü bir şarkı dinliyorum akşamları
Yokluğun varlığına karışır gibi oluyor
Aklıma sen geliyorsun, bütün yoğunluğunla
gelecek gibi oluyorsun, gelmiyorsun