Dilekçe Şiiri - Ahmet Altan Ekşioğlu

Tanrım!
Kurban olduğum! .
Nimetlerin nihayetsiz.
Hala borç hanesinde aldıklarım.
Bilmem ki nasıl şükretsin sana…
Nasıl altından kalksın bu günahkar kulun?
Sayıyorum:
Bir hafta içinde dört kız,
Biri Macar, biri Kırgız,
Diğer ikisi İngiliz…
Ne kadar da cömert davrandın bana…
’Sağol’ desem, anlamsız,
Zaten ölümsüzlük yazılmış alnına.
İyi hoş da,
Birini havaalanında karşılamak yüz lira
Dört dilberden etti sana dört yüz lira,
Bunların çayı var, kahvesi var,
Üstelik, her nedense yemek de istiyorlar.
Gezmesi, tozması, urubası, arabası…
Sen olsaydın ki, haşa!
Başa çıkardın şüphesiz.
’Allah seni inandırsın’, diyeceğim ama,
Allah sensin…
İki günde suyunu çekti param.
Ne yapsam, ne etsem diye düşünüyorum.
Söylemeye de utanıyorum
Nasıl desem…
Örneğin iki rekat nafile namaz kılsam,
Sen de Biraz avro göndersen?