Dilek Tutulması Şiiri - Attila Edri

bir dilek, tutulunca
göğe yükselir
dünyadan sıyrılır, bir yıldız arar…
yıldızlar arasında bakınır dilek
en ihtiyar olanına…
ona koşar ve sarılır,
tutar kuyruğundan
ve süzülür ardı sıra…

bir dilek, tutununca bir yıldıza
eteklerine sıkıca yapışır
sahibine olan sadakatinden…
ölüm döşeğinde kayıp giderken yıldız
söneceği yerin merakıyla,
kendisine tutunan dileğin
kabulünü diler,
tutanına mahcup olmamak için…

vakti gelince, yıldız
derin bir nefes alır
son bir parıldayışla…
sırtındaki dileğe
bir buse kondurur
ve göz kırpar gökyüzünden
dileğin sahibine…

yıldız ve dilek
el ele tutuşur,
kaybolur gökyüzünde…
ve tüm mektuplarda
bu sadâkat yazılıdır;
dileklerden, sahiplerine…
sahiplerden, dileklerine…