Kin kapımda nöbetçi
Gurur kollarımı bağlıyor.
Gece derin uykuda
Duvarlar konuşmuyor.
Bekliyorum boşyere
Sevmiyorum seni artık nar ağacı,
Karardı dünyam senin altında.
Bir zamanlar taç yapmıştım başıma,
Oturmam artık senin altında.
Toplamam senin olsun narların,
Gölgen sevgime ihanet etti,
Sen gideli şaşırdım ben yolumu,
Çıkmaz bir sokakta kalmış gibiyim.
Sensizlik tıkadı bütün yolları
Kanadı kırık kuşlar gibiyim.
Seni görüyorum hergüzel şeyde,
Koptu hayat bağları küstü gönlüm herşeye,
Umut yüklü ağaçlar döktü yapraklarını...
Ne çiçekler açacak nede bahar gelecek
Kıştan selam getirdi sonbahar rüzgarları.
Sevmiyorum bu hüzünlü yalnız akşamları
Hergün bir hiç yüzünden
İncitip kırıyorsun,
Sebebini sorunca
Nokta nokta diyorsun.....
Parantez açıyorum
Engüzel anılara,
Sen gidince dünya durur mu sandın
Dönüyor işte eskisi gibi.
Hayat çekilmez olur mu sandın
Yaşam sürüyor eskisi gibi.
İçimiz buruk,yürekte acı
Günler geçiyor eskisi gibi.
Ayırtetmez onu, bunu sever herkesi,
Seni başka sevmişti bil bunu.
Hem de her şeyiyle..
Suçu sevmekti,affı yok belki sence.
Suç olduğunu bilmiyordu evvelce
Anladı şimdi, sen uzaklara gidince.
Yalnızlık kör kuyu düştüm birkere
Çırpınmak boşuna çıkamıyorum.
Duyulmaz sesim gömdüm içime
Kurtuluş yolunu bulamıyorum.
Bunca yıl şikayet ettim mi sizden,
Geceler neden düşman oldunuz.
Geçtim bugün beraber gezdiğimiz yerlerden
Daldım eski günlere ağladım seni andım
Kanattı yüreğimi mazideki anılar
Herşey dile geldi seni soruyorlar sandım.
Sen vardın zaman zaman yanımda
Oturalım şuraya dersin diye bekledim
Böyle ansızın gitmek olur mu?
Bıraktın beni yalnız başıma
Ne vardı gidecek daha erkendi
Çağırda geleyim bende yanına.
Gündoğarken başlıyor yalnızlığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!