Dilek Tarlası Şiiri - Hasan Karataş

Dilek tarlasında
Akıttım son gözyaşımı
Bulutları örttüm üstüme
Gizlesin istedim
Gözyaşlarımı
Senin olmadığın yerde
Benim kalışım neden
Ben gözyaşına teslim eden
Sen öylesine pervasız
Gezişin neden
Söküp alsaydın keşke
Beni bu umutsuz düşlerden
Tutup gitseydin
Çekip giderken elimden
Varlığımı yokluğunla
Sersefil ederken
Baksaydın gözlerime
Sana güzellikler vadederken
Kıymetini bilseydin
Seni delice severken
Şimdi bende çekip gidiyorum
Seni yüreğimden
Sonsuza sürüyorum
Unutma
Unuttun çoktan nasıl olsa
Bir bahar akşamında
Sana sonsuz vaadimi hatırla
Geri dönerim sanma
Bıraktığım hatıraları sar bağrına
Güneşin doğuşunu değil
Hep batışını hatırla
Yeşeren çiçekleri değil
Kuruyanları hatırla
Bırak düşsün gözyaşların
İncitsin toprağı
Acıtsın bağrını
Bastığın her toprakta
Ölümü hatırla