Dilek Hayat Orak Şiirleri - Şair Dilek H ...

Alıştım aslında
Hayatımda olan olaylara
Benim alışamadıgım senin yokluğun
O hayata beni her saniye sevdiğini dile getiren sensizliğe alışamadım
Senin için her saniye şımaran kızı özledim
Alıştım aslında bu âvâre Halime

Aşk”ın her zaman kötü bişey olduğunu söylerdi yakınlarım meğerse kötü dedikleri şey hepsinde bi iz bi tranva bırakmış.
Yorulmuşlar sevmekten
Oysakı sevmek okadar yoran bişey değilmiş
Onları korktuğu sevdiğini başkasıyla görmekmiş
Bir gün kafamı çevirdiğimde birbirini seven iki çift gördüğümde derdim ki kendime bunlar aşk mı yoksa birbirini kandıran iki yabancı mı oysaki benim bildiklerim bilmediklerimi her zaman yanıltırmış onları ne aşk nede birbirini kandıran iki yalancılarmış onlar birbirine muhtaç olan iki insanmış
Onlar muhtaçlarımış

….

Ay ışığının aydınlattığı gecede gördüm
Seni elin yüzünde
Bişeyler düşünüyordun
Sanki bi çocuğun annesini kaybettiği gibi gözlerin dolu doluydu

Sessizce bekliyorum
Sakince bekliyorum
Sensiz bi şekilde bekliyorum
Bazen beklemek bile bana zor gelirken
Sen nasıl bekletmeye dayanıyorsun
Ben yüzünü unutuyorum

Ne bu sesler
Kafamın içinde yankılanan
Kim bunlar
Her saniye sana gelmemi söyleyenler
Her seni düşündüğümde beynimin içinde yankılanan
Şey ne?

Bütün sustuklarımı anlatmak istiyorum bu gece uzun uzun
Ben nerde ne yaptığımı bilmiyorum içim hiç bişey yapmak istemiyorken zorla bişeyler yapılmam için tembihleniyorum oysaki benim ne isteğim kimsenin umrunda degil koca bi zindanın içine atmışlar mahkumlardan bile çaresiz Halime gülüyo aynadaki ben oysaki ben her zaman bişeyler başarmak için yürüyorum yürüdüğüm yolun sonu hep kapalı bi sokağa çıkıyo yardım etmiyo kimse bağırıyorum duyan yok elimi tutmanızı istemem çok mu komik ben ilgi istemiyorum benim tek istediğim anlaşılmak hiç bi zaman beni anlayan ailem beni anlayan dostlarım olmadı zaten ne ailem var nede beni seven dostlarım niye böyle yapıyorsunuz ki ne istiyorsunuz benim küçücük dünyamdan ben hiç bi zaman mutlu olmaya yemin etmiş gibiyim niye böyle oluyo ben ne zaman güneşli günlere MERABA diycem ben ne zaman gece kimse duymasın diye sessizce ağlamaktan ne zaman bitti şükür diyeceğim …
Bi gece uyandım baktım sağıma soluma dedim ki sen napıyosun kendine baksana kimsenin umrunda değilsin.İşte o gece anladım benim yanlız olduğumu ben hiç bi zaman yanlızlıkla sınanmamıştım o gece o kadar çok ağladım ki kimse duymasın diye dudaklarımı sıka sıka kanatım oysaki ben gülmeyi çok severim ben nasıl bu hale geldim beni neden bi kez bile anlamak istemediniz ben yüzümü astıgımda ilgi istediğimi sandınız oysaki gözlerimin içine baksaydınız benim boğulduğumu görürdünüz
Ve yine bi bayram geliyo ben hiç istemiyorum bayramda kimseyle konuşmak sadece bi kez olsun anlaşılmak istiyorum yine bi bayram sabahı kalkıp birinin olduğunu birinin olmadığı bayramımı geçiricim nasıl yapıcam İnan hiç bilmiyorum İnan onu çok özlüyorum ama bi yanımda ondan Nefret ediyo. Nefretim daha agır basıyo ben bilerek nefret etmedim ondan o eliyle yaptı herkes annesiyle birlikte bayramlaşırken ben bi kez daha soluma bakıcam ve yok işte bi kez daha anlıycam benim yanlız olduğumu…

Büyük bi masa herşey var herkes var
Bi sen yoksun
Bide sende bile olmayan ben
Büyük bi masa kalbi pamuk insanlar
Bi senin kalbin yok
Bide senin kalbinde bile olmayan ben

…

Beklenmedik bi anda gelen dalga gibiydin
Hem senin suyunda boguldum hem senden vazgeçemedim
Bi denizin mavisi kadar güzel gözlerinin içinde boguldum boguldukça daha çok çırpındım
Bi denizin ortasındaki sandalın gidip geldigi gibi gider gelir oldun her gelmende biraz daha merak uyanırdı içimde

Uykusuz gözlerim
Sevgiye muhtaç olan kalbim
Her gece biraz daha umutsuz uyuyorum
Kaçmak istiyorum düşüncelerden
Kaçtıkça yakalanıyorum
Lütfen biraz yanlız bırakın beni düşüncelerimle

Fark ettim ki unutulmuşuz
Artık geçtiğim sokakta ki insanlar üzgün üzgün bakmıyo bana
Fark ettim ki unutulmuşuz
Artık eskisi gibi gelmiyo geçtiğim yerler
Fark ettim ki unutulmuşuz
Artık eskisi gibi beni seven kimse yokmuş gibi gelmiyo