Herkes derin uykuda..
Saat üçe geliyor..
''Avutulmuş çocuklar çoktan sustu''
Bir ben kaldım gecenin karanlığında gözleri puslu..
Öyle güzel bir yağmur var ki dışarda,
Önceki gece
Uyku ve ben..
Şiddetli bir kavgaya tutuştuk..
Boşadı beni.
Üç kere boş ol,boş ol,boş ol dedi
Terkedip gözlerimi
Sen kalbimi umuda açan kapı
En güzel güfteye bestelenmiş şarkı.
Nefesin benim için yeniden doğuş
İliklerime kadar hissettiğim gerçek aşk..
Sen kararmış gönlümü aydınlatan ışık
Senle ben..
Uzun bir yolculuğa çıksak ikimiz..
Bir otobüs dolusu yolcuya aldırmadan,
Göklere ulaşsa sevgimiz..
Yol hiç bitmese
Ben bir deli miyim?
Ya da bir sakar mı?
Yoksa unutkan mı?
Ruhunun parçalarını etrafa saçan,
Ruhunda koca,kara bir delikle dolaşan
Kaç insan var ki benim gibi..
Bir avuç fıstık,
Bir kadeh kan kırmızı..
Uzaktan geçen bir gemi,
Kıyıya vuran dalgalar...
Batmaya hazırlanan gün,
Bir yalnızlık dolusu hüzün...
Önce belimde hissettim ellerini
Sımsıkı kavradı beni..
Başımı koydum göğsüne,
Saçlarım değdi yüzüne..
Tek tek öptün her telini..
Ben doya doya kokladım tenini..
Gelmişim buralara
Gönlüm kalmış gerilerde.
Hiç içimden gelmese de
Yaşıyorum sessizce..
Belki de yaşamıyorum
Bazen...
Bazen herşeyi bırakıp gidesim var.
Bir bilinmez denizde yitesim var..
Yanıma almak istediğim üç şey filan yok..
Bir kendim...
Üstadın dediği gibi..
Nerdesiniz gözyaşlarım?
Neden terk ettiniz beni?
Ah aksanız ya yine deli deli.
Ağlamak...
Ağlamak gönlüme tek teselli..
Ne kasvetli bir gün,
slmmm
slmmm