yakıştırma yaşları gözlerine…
soyun hüzünlerini
sarı sonbaharda
dökülüyor keşkeler ruhumdan
kuyusu yok hiçliğin
avuçlarımdan göğe saldığım bir dualık umut kadar
yoksun işte …
içimin kıyameti ateşten bir dil gibi
sancılı şiirler doğuruyor geceye
her öldüğümde yeniden yarat diye beni
bir umut ol sus’larıma
gel…
başıboş bir kandırmacanın ortasında boğulmayı çoğalmak sayıp
saray soytarılarının külahlarından bir taç yapmak kendine...
avuçlarıma ölüm gölgesi gibi düşen bu sessizlikte ne?
Bir
benlik çatışması
iki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!