Umutlarımı dilek ağacına astım,
Herkes noel ağacı zannetti.
Her biri ışıl ışıl yanıyordu çünkü.
Gerçekleşmemiş,
Hep beklentide olan,
Ay gibi parlayan,
Yıldız gibi titreyen ışıklardı.
Bu ışıkların içinde,
Bir sen yoktun.
Olmayacak duamdın çünkü.
Ama ben gene de dua ettim.
Sadece ağaçta yoktun.
Kimse seni dilemesin diye,
Asmadım seni,
Göstermedim kimseye...
Dileğimdin,
Duam idin,
Umudumdun.
Kayıt Tarihi : 18.12.2013 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rıdvan Cankiç](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/18/dilek-agacim-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!