Hayallerim kâf dağının ardında umutlarım yok oldu
Çaputların bağlandığı dilek ağaçları gibiyim sayende
İçimden kendimi asmak geliyor umut yeşertmek için
Çürüyen kemiklerim iyileşmez sen yanımda yoksan..
Yokluğun mavi fısıltılar gibi acılarla yoğrulmuş
Kim demişse halt etmiş erkekler ağlamaz diye
Yargılarken kendimi gözyaşlarına mahkum oldum
Yıllar öncesine götürdün beni bir filimde söylemişti adam
Ağlamak anlamaktır demişti onu şimdi anladım…
Kayıt Tarihi : 4.12.2019 14:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!